Ik houd van duiken én ik houd van industrieel erfgoed. In het Belgische Beringen komen deze liefdes samen. In Beringen België is een oude mijnsite getransformeerd tot een hip centrum voor watersporters en klimmers. Midden tussen de historische bezienswaardigheden is zijn hippe winkels. De zwarte steenkolen maken plaats voor duurzaam groen.
Mijnen Beringen
Zitten we al in België? Vriendlief en ik hebben Eindhoven achter ons gelaten, we volgen Google maps. De eerste lammetjes in de wei verraden dat de lente er écht bijna aan gaat komen. Het is een druiligere maandagochtend en ik ga duiken in België! Ik kies voor een indoor duikcentrum met comfortabel warm water.
Al snel bereik ik het dorp Beringen, een Vlaams mijndorp. Nadat de laatste steenkoolmijnen in 1989 zijn gesloten, verloor de mijnsite zijn functie en verloren veel inwoners van Beringen hun werk. Een herkenbaar verhaal voor veel mijnen in Limburg.
be-MINE: van zwart naar groen
Beringen wordt gered van de ondergang en wordt een nieuwe bezienswaardigheid. De mijnsite van Beringen is (en wordt) door een projectontwikkelaar onder handen genomen. Het project be-MINE is hip en booming. Shopping, wonen, outdoor- en indoor sporten gaan hand in hand. De industriële bezienswaardigheden van Beringen zijn het decor van een duurzaam project.
Het oude mijndecor blijft behouden. Ik vind het bijzonder hoe België zijn industrieel erfgoed een tweede leven weet te geven.
Zo kan het ook: de verlaten mijn Charbonnage du Chouffre N10.
Indoor duiken in TODI
Bij duikend Nederland staat Beringen bekend om zijn indoor duikcentrum. TODI is het grootste indoor duikcentrum van Europa. Een oude silo is omgebouwd tot een verwarmd paradijsje voor duikers. Het water heeft een comfortabele 23 graden – ideaal is je wilt duiken in Nederland of België maar het water buiten te koud vindt. Of als je een beetje lui bent en niet met een zware duikuitrusting kan of wilt slepen. De kleedkamers zijn ruim en je kan na afloop van de duik lekker warm douche.
In TODI zit meer water dan in de indoor duikcentra van Enschede en Nemo33. TODI is meer dan tegeltjes tellen, TODI heeft vissen! Volgens de website zijn het er meer dan 20.000. Dat klinkt als zwemmen in een goed gevulde vissoep, maar vanwege het volume van het water is er voldoende ruimte voor duikers én vissen.
Verspreid over de bodem liggen er verschillende duikobjecten. Deze zijn leuk om te bekijken en fotograferen tijdens de duik. Ik verveel me dan ook geen minuut. Duiken in TODI leuker dan duiken in een Nederlandse zoetwaterplas.
Ineens zie ik wat bewegen in mijn ooghoek. Ik kijk naar boven en zie een hele bijzondere verschijning: een ZEEMEERMIN! Ik wist niet dat er midden op de dag zeemeerminnen in TODI zouden verschijnen, ik ging er een beetje vanuit dat zeemeerminnen vooral ’s avonds actief zijn 😉
Wil je zwemmen met zeemeerminnen? Kijk dan op de website van TODI voor actuele tijden.
Bijzonder restaurant Beringen: eten in een groot aquarium
Duiken maakt hongerig. Geen probleem, duikcentrum TODI heeft een voortreffelijk restaurant. Het restaurant heeft een frisse industriële look met veel beton en glas. Midden in het restaurant staan oude mijnmachines. Langs een zijde van het restaurant is een groot aquarium met veel vissen. (Deze zijn overigens niet voor consumptie.)
Het is niet te missen, ik ben in een onderwaterwereld op een mijnsite.
Mijnmuseum Beringen
De mijnsite van Beringen is zo leuk, dat ik besluit niet meteen naar huis te gaan na de duik. Ik koop een kaartje voor het mijnmuseum van Beringen.
Het mijnmuseum van Beringen vertelt de geschiedenis van de mijnbouw in de regio. Maar voordat ik zelfstandig op onderzoek uit ga, wijst een vriendelijke medewerker van het museum me op een maquette van de site.
Hoe leuk! Ik zie de silo waar ik net gedoken heb, maar ook de locaties van de mijnschachten, de omvang van de tunnels en het bovengrondse deel van de mijnen. Koeltorens bliezen koude lucht de grond in en elektriciteitscentrales zorgden voor de benodigde stroom. In barakken woonden (tijdelijk) de mijnwerkers, deels gastarbeiders.
Het museum vertelt verhalen van mensen met de tijd. De mijnwerkers krijgen een gezicht. De infrastructuur van de regio krijgt een gezicht.
De steenkoolmijnen zijn gevestigd in een dunbevolkt gebied. Het aanbieden van huisvesting en goede sociale voorziening maken deel uit van een strategie om potentiële arbeiders te trekken. De mijnwerkers komen uit heel Europa én daarbuiten. Tuinwijken worden prestigeprojecten van mijnmaatschappijen. En de arbeiders? Die zijn blij met hun sociale woning met stromend water.
Meer verhalen over de mijn lezen? Download dan de app ‘Beringen: de cité’.
Mijn natuur
Mijnafval werd op een grote hoop gedumpt. Na de sluiting van de mijnen zijn deze steenbergen getransformeerd tot nieuwe heuvels in het Limburgse land.
De steenberg van Beringen is omgetoverd tot een paradijsje voor wandelaars en mountainbikers. Er zijn verschillende routes uitgezet en op de steenberg is een uitzichtpunt wat uitkijkt over de mijnsite van Beringen. Beringen staat niet langer in het teken van mijnbouw: be-MIJN transformeert het dorp van groen naar zwart. Industrieel erfgoed en duurzaamheid gaan hand in hand.
Meer be-MINE
Heb je tijd over?
- be-MINE heeft een groot winkelcentrum
- In een oude mijnschacht is een klimcentrum gevestigd
- In be-MINE een groot zwembad
Meer mijnen in de regio
In Limburg en Wallonië zijn er meer mijnen die je kunt bezoeken.
- In Heerlen en Valkenburg vertellen oud-mijnwerkers hun verhaal. Uniek in Nederland!
- In de omgeving van Luik kun je afdalen in de ondergrondse mijn van Blegny
- Bij Charleroi ligt het indrukwekkende Bois du Cazier
