“Mevrouw, uw fiets staat voor u gereed.” De medewerker van het hotel in Polonnaruwa wijst trots naar de veel te kleine fiets die tegen de gevel staat. Het slotje wat er bij zit kan ik waarschijnlijk met mijn blote handen kraken. In Sri Lanka kan dit! Terwijl de zon langzaam boven de horizon uit komt, fiets ik naar de tempels van Polonnaruwa.
Ik overnacht in Ruins Chaya, een fraai hotel wat midden tussen de rijstvelden ligt. Het eerste deel van mijn fietstocht is dan ook langs de rijstvelden. Kindjes groeten mij op weg naar school en een man wandelt met zijn koe. Sri Lanka op zijn best.
Polonnaruwa is een van de steden in de culturele driehoek van Sri Lanka.
Fietsen langs de tempels van Polonnaruwa
Een entreeticket voor de tempels van Polonnaruwa kost US$ 25. Dit ticket is een dag geldig. Ik koop mijn ticket bij de kassa van het Archeologisch museum, mijn eerste stop van de dag
In het museum wordt de geschiedenis van het boeddhisme verteld. Er hangen foto’s uit vele Verschillende Aziatische landen. Het meest bijzondere museumstuk is echter een operatiesetje van meer dan duizend jaar oud. Gruwel.
Een paleis uit de 11de eeuw
Vlak naast het museum ligt het paleis van koning Nishshnaka Nalla, een complex met een grote vijver. Een klein aantal zuilen staat nog fier overeind. De ruïne wordt bewaakt door een standbeeld van een leeuw.
In de maand juli is het erg droog in Polonnaruwa, er zit dan ook geen water in de vijver. Mijn oksels klotsen: ook vroeg op de dag zijn de temperaturen al gestegen tot ver boven de 30 graden.
Door te fietsen langs de tempels van Polonnaruwa vind ik een beetje verkoeling. Zeker wanneer ik van de heuvel af zoef. De warme wind voelt goed op mijn lijf.
Meer paleizen
Ik stap weer op de fiets en rijd naar het volgende paleis. Deze is van koning Parakramabahu. Bij een slagboom wordt mijn entreeticket gecontroleerd, die blijkt de enige controlepost te zijn. Omdat er aardig wat mensen zijn die fietsen langs de tempels van Polonnaruwa, zijn er overal parkeerplekken voor de fiets. Vaak in de schaduw! De meeste fietsen staan niet op slot, blijkbaar gaat dat goed…
Ik parkeer mijn fiets onder een boom, ik jaag een aapje weg dat mijn flesje water wil stelen en loop naar het paleis. Via een metershoge toegangspoort word ik het paleis binnengeloodst.
Busladingen toeristen rijden af en aan. Bij de poort is het druk, bijna niemand bezoekt echter de ruïnes aan de achterkant van de paleis. Ergens is dat logisch, de resten van de muren hier zijn lager dan aan de voorkant. Maar juist tussen die lage muurtjes word ik gegrepen door de grootte van het paleis.
Bij het paleis is een vijver waar nog water in zit. Zo mooi! Een man met een fluit laat een slang dansen. Arm beestje.
Boeddhistische tempels
Ik fiets een stukje verder naar Watadage. Dit tempelcomplex herken ik van de vele foto’s van Polonnaruwa. Vooral de ronde tempel met zijn zuilen en afbeeldingen van boeddha spreekt me aan.
Ik doe mijn slippers uit om – volgens de etiquette – de tempel te betreden.
Domdomdom, ik ben mijn sokken vergeten. (Alweer.) Zodra ik mijn slippers achter laat bij de ingang van de tempel kan ik niet veel anders dan van schaduw naar schaduw springen. Rond het middaguur worden die schaduwen echter kleiner en kleiner.
Tempels en dagoba’s
Verder naar het noorden ligt een aantal dagoba’s. De Rankoth Vihara is de grootste van het stel, deze is al van veraf te zien. Langs de kant van de weg liggen ook kleinere exemplaren.
In Anuradhapura zijn veel dagoba’s van binnen te bezoeken. Er zijn beelden van boeddha te vinden en gelovigen plaatsen offers. De meeste tempels in Polonnaruwa worden echter alleen maar door toeristen bezocht – jammer, ik vind lokale ceremonies altijd heel fascinerend en fotogeniek.
Naast de Rankoth Vihara staat een beeld van een staande boeddha. Mijn ogen rollen hier bijna uit mijn hoofd van verbazing. Niet zozeer vanwege de indrukwekkende boeddha, maar vooral vanwege de grote mensenmassa die selfies wil maken met het beeld. De ene persoon is nog minder respectvol dan de volgende. Bah, ik knap hier een beetje op af.
Ik loop een stukje bij het beeld vandaan en plof op een trapje. Wanneer ik bijgekomen ben van mijn verbazing en verbijstering valt mijn oog op de afbeeldingen die uit de stenen naast mij zijn gehakt. Zo mooi! Ik vergeet spontaan de hysterie rondom de boeddha. Bijna dan.
Zitten. Liggen. Staan
Aan het eind van het terrein staat het enige heiligdom wat nog echt in gebruik is. De Demala Maha Seya. Hier is een drietal boeddha’s uit de rotsen gehakt: een liggende, een staande en een zittend boeddha. Vanaf een steen kijk ik vanaf een afstandje toe hoe wierook en bloemen geofferd worden.
Meer naar het noorden liggen nog wat kleinere tempels, maar een dag fietsen in de hitte begint zijn tol te eisen. Ik besluit huiswaarts te keren.
Zonsondergang bij het Maha Parakkramabahu beeld en het meer
Niet ver van het hotel heb ik een bordje gezien dat wijst naar het Maha Parakkramabahu. Ik heb geen idee hoe groot dit complex is, maar ik neem de proef op de som en fiets een stukje om.
Maha Parakkramabahu is een kleine tempelcomplex. En dat is leuk, want ik ben bijna de enige! Eerlijk is eerlijk, de tempels vallen een beetje in het niet bij bijvoorbeeld de andere tempels van Pollonurawa. Er is een staande boeddha, een kleine tempel en er lopen een paar geitjes.
Wanneer ik de laatste kilometers naar het hotel afleg, zie ik hoe de zon verdwijnt in het meer. Mooi!
Praktische tips voor reizen Polonnaruwa
- Een ticket voor een dag kost US$ 25
- Je kunt de tempels van Polonaruwa zien in een dag. Ga je alleen voor de hoogtepunten van Polunnaruwa dan is een halve dag genoeg
- Het is een aanrader om te fietsen langs de tempels van Polonnaruwa. Je kunt fietsen huren bij het station of via je hotel in Polonnaruwa
- Je kunt Polonnaruwa bezoeken als dagtrip vanuit Anuradhapura of Dambulla, maar als je een vroege start wilt maken kun je het beste in Polonnaruwa zelf overnachten
- Vanuit Polonnaruwa reis ik naar Ella. Een auto met chauffeur doet er 5 uur over, en kost ongeveer US$ 80
