Welpjes knuffelen en wandelen met leeuwen in een knuffelfarm in Zuid-Afrika is populair. Wie wil er nu niet kroelen met zo’n klein dotje? Of wandelen met een wild beest? Wanneer je daarmee bijdraagt aan de bescherming van de soort, dan kan er toch weinig tegen zijn? Toch is leeuwen knuffelen in Zuid-Afrika niet zo onschuldig als het lijkt.
Leeuwen knuffelen Zuid-Afrika
In Zuid-Afrika komen steeds meer knuffelfarms: farms waar je als toerist of vrijwilliger in direct contact kan komen met wilde leeuwen. Je kunt hier welpjes knuffelen en met ze op de foto. Als de leeuwen groter zijn, kun je met ze wandelen. Deze tak van ‘ecotoerisme’ is booming. Er is een ware industrie achter het fokken van leeuwen ontstaan. En deze industrie heeft weinig meer te maken met het behoud van de soort – wel met groot geld.
Spijt…
Tijdens mijn reis door Zuid-Afrika bezocht ik een leeuwenfarm in de omgeving van Johanesburg. De flyer in het hostel klonk zo mooi: ik zou een rondleiding krijgen door een rehabilitatiecentrum voor katachtigen. Dit centrum zette zich in voor het behoud van verschillende zeldzame diersoorten, waaronder de witte leeuw. So far, so good.
Met een handjevol andere toeristen stapte ik in een jeep. Tijdens de tocht door het rehabilitatiecentrum zagen we verschillende leeuwen. Zijn leeuwen gevaarlijk? De leeuwen liepen vrij rond door het park en konden gewoon hun gang gaan. De beesten zagen er goedverzorgd en gelukkig uit, voor zover je dat laatste van een leeuw kan zeggen. De leeuwen namen deel aan een fokprogramma en zouden uiteindelijk in het wild worden uitgezet.
Aan het eind van de rit kwamen we uit bij een grote ren met welpjes van de witte leeuw. Of ik met een welpje op de foto wilde? Eigenlijk wilde ik vooral een paar foto’s van het diertje maken. Waarom aaien? Ik ging overstag toen mij werd verteld dat witte leeuwen niet kunnen overleven in het wild, dus deze dieren zouden niet worden uitgezet.
Knuffelen begint met dierenleed
Waar zijn de moeders van de welpjes in de knuffelfarm? In het geval van ‘mijn’ leeuwtje niet in de natuur, daar wonen immers geen witte leeuwen. Ik smolt echter bij het zien van het dotje en werd minder kritisch.
Toeristen krijgen een mooi verhaal te horen, in de hoop dat hun scepsis als sneeuw voor de zon verdwijnt. Precies zoals mij is overkomen.
De moeder is gestorven in de natuur en het welpje is wees. Leeuwen worden met uitsterven bedreigd en een fokprogramma helpt de soort in stand te houden. Het welpje is achtergelaten door de moeder.
Mooie verhaaltjes, maar in de praktijk is de kans groot dat het welpje bewust van de moeder is gescheiden voor het toerisme. In de natuur leven jonge leeuwen anderhalf jaar bij de moeder. Leeuwen knuffelen in Zuid-Afrika begint dus met dierenleed.
Fokprogramma’s en natuurbehoud
Leeuwen knuffelen in Zuid-Afrika brengt geld in het laatje. Dat geld wordt meestal niet gestoken in natuurbehoud. Fokprogramma’s dragen sowieso niet echt bij aan het behoud van de soort.
Welpjes hebben hun moeder nodig om te leren jagen. Gefokte leeuwen die zijn opgegroeid met mensen kunnen niet worden uitgezet in het wild. Bovendien is er in een natuurpark geen plaats voor al die gefokte leeuwen. Er is geen ruimte en geen voedsel.
Inmiddels leven er meer leeuwen in knuffelfarms in Zuid-Afrika dan leeuwen in het wild! En in de toekomst zal dit aantal alleen maar groeien.
Kleine welpjes worden groot
Jonge leeuwen knuffelen in Zuid-Afrika houdt een keer op. Zo’n welpje is lief en schattig, maar als het ouder wordt is het minder aaibaar. Wanneer het welpje een maand of zes is, wordt het daarom ingezet voor wandelsafari’s. Toeristen kunnen wandelen in Zuid-Afrika met leeuwen van een jaar of twee. Daarna worden de gefokte dieren te sterk en te gevaarlijk. Het is niet langer mogelijk direct contact met deze wilde dieren te hebben.
Volwassen leeuwen worden ingezet in het fokprogramma of de verdwijnen in de ‘canned hunting’. Bij deze vorm van jacht krijgt de jager de kans om wild dier van dichtbij af te schieten. Dat dier heeft hij vooraf besteld, zo weet hij zeker dat hij met zijn trofee thuis kan komen.
Wat begint met een ‘onschuldig’ welpjes knuffelen voor de foto eindigt met een foto van een bloedbad na het jagen op met leeuwen in het ‘wild’.
Ik bezocht deze plek in 2009. Knuffelfarms waren toen nog zeldzaam. Ik zou nu nooit meer de zelfde keus maken.
Tip: je kunt beter wildlife spotten is Hluhluwe
