Tijdens mijn rondreis door Noord-Macedonië en Kosovo valt mijn oog op een interessante excursie: ik kan een dagtrip maken maken naar het onbekende oosten van Albanië vanuit Ohrid. Dit is mijn eerste kennismaking met Albanië en het is liefde op het eerste gezicht.
Reizen naar Albanië
Ik ben niet zo van het landjes tellen. Ik kom eigenlijk tijd te kort in Kosovo en Noord-Macedonië, maar tóch bezoek ik een derde land tijdens mijn korte rondreis door de Balkan in de meivakantie. De reden is simpel (en vooral van praktische aard): door het slechte weer in Noord-Macedonië zijn verschillende activiteiten bij het meer van Ohrid gecanceld. Ik heb ineens een dag “over” en zo komt een bezoek aan Albanië vanuit Ohrid op mijn pad.
Tip: ik boek mijn excursie naar het oosten van Albanië vanuit Ohrid via Lale Tours.
Albanië vanuit Ohrid
Na een kwartier wachten bij de grens is mijn paspoort een stempel rijker. Ik ben in Albanië vanuit Ohrid en de zon schijnt!
Al snel na de grensovergang bij Sint Naum tussen Macedonië en Albanië bekruipt mij het bijzondere gevoel dat deze excursie naar Albanië veel te kort zal zijn. Ik weet niet waardoor het gevoel opgewekt wordt. De ezels langs de weg? De knuffelbeesten aan het balkon die het huis beschermen? Ik kan het niet beschrijven.
Pogradec
Mijn excursie naar Albanië vanuit Ohrid start in Pogrades. Vlak over de grens is er een stop voor koffie en thee. De thee is poeder uit een zakje met de nodige suikers en wat synthetische citroen. Hoe is het mogelijk om thee zo te verpesten?
Ondanks de niet-roken bordjes op de deur puilen alle asbakken uit en staat de tent blauw van de rook, ik vlucht dan ook snel naar buiten waar ik een paar oude mannetjes gade sla die een bordspel aan het spelen zijn. De mannetjes gaan te druk op in hun spel om aandacht aan me te besteden. Een enkele omstander kijkt eens een keer op, maar besluit al snel dat het spel interessanter is dan een lange blonde vrouw met camera. Ik geniet van het leven op straat en de locals.
Even verderop is een markt. Behalve koopwaar als groenten, fruit en ijzerwaren staan er ook loonwerkers langs de straat, die compleet met schop en houweel hopen op een klusje voor de dag. Zo sf en toe stopt er iemand die een klus heeft. Er wordt snel onderhandeld en een enkele loonwerker geeft geluk en werk voor die dag. De rest blijft staan, wachtend op een nieuwe kans.
De markt van Korca
Het busje voert me verder richting de stad Porca. Onderweg zijn resten van de oude dictatuur zichtbaar: de begroeiing langs de grens is ooit gekapt om de grenzen te bewaken, en het lage gras is een schril contrast met de bossen in Macedonië. Her en der in het landschap ploppen kleine bunkers als betonnen molshopen uit de grond. Het contrast tussen het weelderige groene Macedonië en het kort gehouden Albanië is groot.
In Korca zelf valt mijn oog meteen op een verlaten fabriek: wat een mooi object voor Urbex-fotografie! Het nadeel van een excursie is echter dat je een beetje bij de groep moet blijven, en misschien is dat maar goed omdat ik anders een hoop moois gemist zou hebben.
Wat houd ik van markten! Het bruisende leven van alledag, de geuren en de kleuren vertellen ontzettend veel over een land.
Ik slenter over de markt van Korca en ik verbaas me een beetje over de koopwaar. Ik kan veel dingen plaatsen, maar de levende slakken die langzaam uit de bak met koopwaar kruipen? Vast heel lekker, maar niet mijn ding. Daarnaast is op de markt veel kaas en honing te vinden.Daarnaast is op de markt veel kaas en honing te vinden.
Via de non-food sectie lopen we verder naar het nieuwe deel van de stad, waar we onder andere een kerk bezoeken. Wat een contrast!
Het platteland van Albanië
Het busje rijdt verder, de excursie gaat door en de contrasten worden groter. Van de stad de bergen in om verschillende dorpen te bezoeken.
Ik wandel door een Albanees dorp. In tegenstelling tot de huizen van de rijkere Albanezen die in het buitenland werken, zijn de huizen in het Albanese dorp wat ik bezoek veelal klein en soms vervallen. Op het afbladderende pleisterwerk staan leuzen. De welvaart is hier ver te zoeken. Af en toen balkt een ezel of kakelt een kip.
Het dorp ligt tegen een heuvel en wanneer ik naar boven klim heb ik een mooi uitzicht op het dorp. In het midden staat er een mooi kerkje en aan de rand van het dorp er is er een meer. Het grootste deel van het dorp is autovrij, al staat er zo hier en daar een (bijna) antieke Mercedes.
In het dorp woont tevens de lokale Piet Paulesma. De beste man is inmiddels 94, maar klimt voor ons op zijn trapje naar zijn weerstation om de temperatuur en luchtdruk af te lezen. Zijn kunstgebit is hij kwijt, maar hij heeft wel een leesbril van de Hema. Gekregen van Demitri, de gids.
Ik vind het heerlijk om zo door een dorp te lopen, en stiekem (of net wat minder stiekem) te kijken hoe mensen in een land leven.
Via het Galicia National Park in Macedonië vervolgt de weg zich naar Ohrid. Mijn excursie naar Albanië vanuit Ohrid zit erop.
Er is een zaadje geplant. Een paar jaar later maak ik een mooie rondreis door Albanië.
