reizen van Kunming naar Chengdu: maak kennis met tibet buiten tibet

Ik zit opgevouwen in de bus – de Chinese bussen van Kunming naar Chengdu zijn niet ingericht op lange westerlingen als ik. Langzaam glijdt het landschap aan me voorbij. Hoge bergen met kleine watervallen worden afgewisseld door heuvels met terrasbouw en bergdorpjes. In de provincie Sichuan China ligt Ganzi Tibetaans Autonome Staat, ofwel Tibet buiten Tibet. Op grote hoogte wapperen kleurrijke gebedsvlaggen rondom Tibetaanse kloosters.

bergen sichuan op weg van kunming naar chengdu

Van Kunming naar Chengdu

Vanuit Kunming Yunnan reis ik langzaam in noordelijke richting door de Ganzi Tibetaans Autonome Staat. Ik bezoek Dali, Lijang en Zhongdian (Sangri La). Vanuit Zhongdian wil ik verder naar Chengdu Sichuan. Maar hoe?

Er zijn verschillende manieren om van Yunnan naar Shichuan te reizen. De trein is de snelste manier om van Kunming naar Chengdu te komen, deze doet er 20 uur over. Ik heb geen zin om vanuit Zhongdian terug te reizen naar Kunming, en dus kies ik voor een alternatieve route naar Chengdu. De Lonely Planet noemt deze route liefkozend ’the Backdoor’. Deze route van Kunming naar Chengdu gaat door het mooie “Tibet buiten Tibet”.

dame bij tibetaanse gebedsmolens

Reizen in Yunnan: Zhongdian naar Daocheng

Ik wil dus van Kunming naar Chengdu. Waarom rijdt er maar één bus per dag? Ik zit opgevouwen in de overvolle bus naar Daocheng. Gedachteloos staar ik uit het raam en geniet ik van het ruige bergachtige landschap. Ik zie grijze massa’s, bergen met sneeuw en bergen met bloesem. Ineens verandert het landschap en lijkt alles droger en stoffiger. 

Het koelwater in de radiator van de bus wordt met liters tegelijk ververst bij de kleine stroompjes en watervallen langs de weg. De weg van Kunming naar Chengdu is op veel plekken erg steil. De motor van de bus gaat kapot. Reizen door dit deel van China is één groot avontuur. Ik voel dat we hoger komen, af en toe ben ik een beetje licht in mijn hoofd. En morgen stijgen we meer! 

tibetaans klooster

Verder omhoog: reizen van Dao Cheng naar Litang

Hoewel de backdoor route in China niet een van de meest gebruikelijk backpackroutes in China schijnt te zijn, zijn er volop mensen om een minibus te delen naar Litang.

Reizen in Yunnan met het openbaar vervoer is niet altijd even comfortabel, maar deze route van Kunming naar Chengdu is prachtig! We stijgen en stijgen en het landschap wordt steeds ruiger. Er zijn bergen, maar ook grasvlaktes met grote stukken kei. Verspreid oer het landschap zie ik tenten van nomaden, hun vee loopt vrolijk rond. Af en toe opent de chauffeur zijn raampje en gooit hij een stapel Tibetaanse gebedspapiertjes naar buiten bij een stupa langs de weg. Alles voor good luck.

Vlak voor Litang stoppen we bij een oud, Tibetaans klooster. Een heilige (zandstenen) rots is bedekt met gebedsvlaggetjes en voor het kloosters liggen offerhopen met stenen, gebedsvlaggen en yak-schedels. De binnenkant van het klooster is prachtig beschilderd, ik vind het reliëf in de verf betoverend mooi.

klooster in litang

Tibet buiten Tibet: bijzonder Litang

Litang zelf is een Tibetaans stadje, het is letterlijk én figuurlijk adembenemend. Dat eerst is vooral vanwege de hoogte van 4150 meter. Ik merk dat ik een beetje kortademig ben en ik besluit mijn inspanning te beperken. In plaats van een stadswandeling neem ik een taxi naar de Lamastery, een van de mooiste Litang bezienswaardigheden. 

De Lamastery van Litang is prachtig, een bezoek aan de Lamasterie is iets wat je moet doen in Litang! De vele monniken proberen met handen en voeten een praatje te maken. Ik word uitgenodigd om een meditatiesessie bij te wonen, dit is erg bijzonder.

Vanuit de Lamastery loop ik terug naar Litang. Het is gezellig druk op straat. Ik merk aan de mensen om me heen dat ik een rare vertoning ben.

klooster met tiobetaanse monikken

Yunnan reizen: Litang – Kangding

Ik ben vroeg uit de veren, we reizen weer een stukje verder vam Kunming naar Chengdu. Allereerst stijgen we, vervolgens rijden we op een hoogvlakte en dan zetten we de afdaling in. Geleidelijk wordt het landschap minder ruig, we verlaten het ‘wilde westen’ van China. 

De bergen blijven. Vlak bij Kanding tikken de bergen nog altijd de 7500 meter aan. Lucky me: door de wolken is af en toe de top van de berg zichtbaar, welke mooi verlicht wordt door de zon.

Na een busreis van negen uur ben ik in Kangding.

Het laatste stukje van de epische busreis naar Chengdu

Het eind van mijn avontuurlijke trip van kunming naar Chengdu is in zicht, ik moet bijna afscheid nemen van de ruige landschappen om me heen.

Tijdens de busrit naar Kangding heb ik moeite met ik kiezen: blijf ik in Kangding of ga ik in een ruk door naar Chengdu? Is het mogelijk de aansluitende bus te halen? Zijn er überhaupt nog tickets voor het openbaar vervoer in China? Wanneer ik op het busstation van Kangding aankom, valt alles op zijn plaats. De bus is er nog, er zijn nog tickets, Kangding lijkt op een bouwput en het kan elk moment gaan regenen.

Het eerste deel van de busreis is te doen. Er zijn tunnels, de weg slingert bijna niet en ondanks de regen schieten we lekker op. Maar dan slaat de verveling toe: de laatste uren van de reis is het donker en zie ik niks dan snelweg. Ik ben blij wanneer ik na vijftien uur eindelijk in Chengdu ben.

Deze alternatieve route van Kunming naar Chengdu is niet de snelste route door China. Ik heb echter genoten van mijn avontuurlijke reis en ben blij dat ik een stukje Tibet buiten Tibet heb mogen ervaren. Yunnan buiten de gebaande paden is geweldig mooi!