Het Tempemeer ligt in het zuiden van Sulawesi. Het meer is vooral bekend om zijn paarse waterhyacinten en drijvende huizen. Het stadje Sengkang is een goede uitvalsbasis voor een bezoek aan het Tempemeer en de bezienswaardigheden in de omgeving.
Tip: hier vind je meer voorbeeldroutes voor Indonesië.
In alle vroegte verlaat ik Bira aan de zuidkust van Sulawesi. Dag witte stranden, het is tijd voor een volgend avontuur. Gids Kornelius staat al op me te wachten. Het programma van vandaag: Bone en het Tempemeer.
Het museum van de oude prins
In Bone ligt het museum van Saoraja, het museum van de oude prins. Ik zou dit museum het liefst willen omschrijven als een woonhuis met een aantal herinneringen aan vervlogen tijden, waaronder een aantal foto’s.
Het is fijn mijn benen even te strekken na een lange autorit, daar is alles eigenlijk wel mee gezegd. Het museum is vrij kneuterig opgezet en behoort zeker niet tot de hoogtepunten van Sulawesi.
De drijvende huizen van Sengkan en het Tempemeer, Sulawesi
Na een lange rit kom ik eindelijk aan bij het Ssengkang. Sengkang is een stad in Zuid-Sulawesi aan de oostkant van het Tempemeer. Ik word meteen gegrepen door het prachtige landschap. Wat is het hier mooi!
Gids Kornelius nodigt me uit voor een boottocht over het Tempemeer. Hij wil een vriend bezoeken die in een drijvend huis op het meer woont. Of ik zin heb in thee?
Een boottocht over het meer
Eind van de middag stap ik in de kleine motoriseerde kano. Kornelius legt me uit dat het Tempemeer niet bereikbaar is met de auto. De drie kilometer van Sengkan naar het meer moeten we met de boot afleggen. Dat is geen straf, er is genoeg te zien bij het Tempemeer.
Ik vaar langs de drijvende huizen. Sommige huizen hebben een tuin in het water met paarse waterhyacinten. Het landschap doet me enigszins denken aan het betoverende Inle Meer in Myanmar. Alleen is het hier rustig – het Tempemeer ligt buiten de gebaande paden en is nog niet door toeristen ontdekt.
Terwijl ik terug vaar naar het hotel zakt de zon langzaam weg achter de horizon.
Zijden
Rondom Sengkan liggen verschillende weverijen waar Buginese vrouwen op kunstige wijzen ikat maken. Ikat is een speciale techniek, waarbij de draden al vóór het weven gekleurd worden. Ik vind het bijzonder om te zien hoe de geverfde draden op traditionele houten weestoestellen worden omgetoverd tot enkel- en dubbelgegeven zijden.
Sommige vrouwen kunnen tot wel 8 meter per dag weven met de mooiste motieven. En dat allemaal uit het blote hoofd.
De oude moskee van Palopa
In Palopa bezocht ik de oudste moskee van Indonesië. Deze dateert uit het begin van de 17de eeuw. Het interieur is niet zo bijzonder (de gebruikelijke gebedmatjes), het gebouw zelf des te meer.
De moskee is opgebouwd uit dikke stenen, welke vroeger gemetseld werden met eiwit. Om de ongelijke stenen passend te krijgen, zijn er hoeken uitgehakt. Dit leidt tot een apparte en unieke bouwstijl, die ik buiten Zuid-Sulawesi niet veel ben tegengekomen.
Naast de moskee ligt een aantal resten van oude historische huizen en graven.
Door naar Tanah Toraja
En dan zit mijn bezoek aan Sengkan en het Tempemeer er weer op. Er zijn geen bekende bezienswaardigheden in dit deel van Sulawesi, maar dat maakt niet uit. Ik heb mijn ogen uitgekeken en ik heb genoten van het Indonesische leven.
Terwijl de auto in de heuvels verdwijnt kijk ik nog een keer om. Langzaam zie ik het Tempemeer kleiner en kleiner worden, tot er niks van overblijft behalve een schittering in de zon.
Op naar Tanah Toraja, het hoogtepunt van Sulawesi!
