Ella is het hoogtepunt voor veel Sri Lanka reizigers: het stadje in de heuvels heeft een fijne backpackersvibe en knusse restaurantjes. Na lange trekkings in Ella met zijn theeplantages is het genieten van de ondergaande zon bij een mangolassi. Trek rustig een paar dagen uit om te wandelen in Ella en omgeving.
Wandelen bij Ella is leuk, maar sommige trails worden steeds drukker. Minder toeristisch zijn de dorpen Haputale en Nuwara Eliya in de Hill Country. Ook hier kun je prachtige dagtochten maken! In deze blog vind je de leukste trekkings in de Hill Country in Sri Lanka.
Sri Lankaanse gastvrijheid: Met twee (of drie) woorden spreken
“You cow honey?” Mijn lieve gastvrouw in Ella spreekt zelden in zinnen van meer dan drie woorden. Ik kijk haar schaapachtig aan. Als ze even later een dienblad met wat yoghurt en honing voor mijn neus zet, begrijp ik pas zat te bedoeld.
Samen met haar maar ik een plan voor mijn verblijf in Ella. “Tuktuk expensive!” Ze heeft gelijk, in het toeristische Ella zijn de prijzen voor tuktuks over de kop gegaan. Maar ik kom om te wandelen! Ik heb een aantal mooie trekkings in Ella uitgezocht voor de komende dagen.
Trekkings vanuit Ella
Ik verblijf drie nachten in het plaatsje Ella. Dat is lang genoeg om de belangrijkste hoogtepunten van Ella te zien én een trekking te maken naar Ella’s Rock.
- Trekking 1: Nine Arch Bridge – een bezoek aan een theeplantage – Little Adam’s Peak
- Trekking 2: Van Ella naar Ella’s Rock
De bekendste trekking in Ella: de Nine Arch Bridge
’s Ochtends neemt mijn gastvrouw me bij de hand. Achter het witte huis loopt een shortcut naar Nine Arch Bridge. Ik laat de stroom wandelaars achter me en duik het bos in. Om door de eucalyptusbomen heen zie ik de rijstvelden. En plotseling, na ruim twintig minuten, zie ik Nine Arch Bridge onder me.
De trein passeert de brug op de volgende tijden:
Dabulla naar Colombo: 6.45 – 9.20 – 10.55 – 11.55 – 17.20
Colombo naar Dabulla: 6.20 – 1.30 – 3.30 – 5.30 – 7.45
Ik ben geen wandelaar die perse kilometers moet maken om te genieten. Ik onderbreek mijn wandeling en wacht om de trein op de foto te zetten. Net voor de trein komt, wordt het spoor gecontroleerd en wordt een enkele schroef vastgedraaid. Een standaard ritueel, zo blijkt later.
Finlays Newburgh theeplantage bij Ella
Nadat de trein gepasseerd is, volg ik het spoor een stukje richting Ella. Vervolgens klauter ik omhoog door het hoge gras en de theeplantages. Ik kijk toe hoe de thee geoogst wordt: met hoge snelheid worden de theebladen geplukt en in grote zakken gedaan. De volle zakken worden naar Finlays Newburgh gebracht.
Ik ben verslaafd aan thee. Een rondleiding door een theefabriek mag dan ook niet ontbreken tijdens mijn reis door Sri Lanka. Finlays verwerkt in deze theefabriek per dag maar liefst 6000 kilogram thee. De blaadjes worden gedroogd, gesorteerd en verpakt in grote balen van 40 kilogram. Vervolgens wordt de thee naar Colombo gebracht en in kleinere verpakkingen gedaan. Klaar voor de export.
Finlays Newburgh theeplantage is operationeel sinds 1903. In eerste instantie werd er orthodoxe zwarte thee geproduceerd, maar sinds 2009 komt er enkel nog groene thee uit de fabriek.
De rondleiding duurt ruim een kwartier en kost 500 rupies. Hoogtepunt van de rondleiding is de theeproeverij na afloop. Je raadt het vast: de thee die ik thuis drink, blijkt van inferieure kwaliteit te zijn. Ik koop spontaan een grote zak thee, zo kan ik nog weken terugdenken aan de groene theeplantages en trekkings in de Hill Country.
Trekking van Ella naar Little Adam’s Peak
De wandeling naar de top van Little Adam’s Peak is een van de meest populaire trekkings in Ella – misschien zelfs van heel Sri Lanka. Eigenlijk kun je het best in de ochtend naar Little Adam’s Peak gaan. Het zicht is dan beter en het is minder warm. Inmiddels is het middag…. De lucht lijkt helder, ik waag het er op!
De trekking naar Little Adam’s Peak vanuit de theeplantage is kort en niet al te zwaar. Het grootste deel van de wandeling voert over trappen, alleen het laatste stukje is een beetje klimmen.
Vanuit Little Adam’s Peak heb je een mooi uitzicht over het dal en over Ella’s Rock.
Trekking naar Ella’s Rock
Na een uitgebreid ontbijt maak ik me klaar voor de tweede trekking bij Ella: het beklimmen van Ella’s Rock.
Er is veel gezegd en geschreven over Ella’s Rock. De trekking duurt zeker 3-4 uur en de lengte is tien kilometer of meer. Het is lastig om niet te verdwalen, maar locals zullen je voor hoge bedragen de weg wijzen. Je kan daarom beter gelijk een gids nemen.
Ik heb geen zin in een gids. Na het lezen van verschillende blogs en reviews (bijvoorbeeld deze) over de trekking ga ik op pad. Vanuit het treinstation van Ella loop ik over de rails naar het station van Heeloya. Lopen over de rails voelt raar. Het idee dat er elk moment een trein aan kan komen! Maar er komt geen trein.
Vlak voorbij station Heeloya maak ik een scherpe bocht naar links en begin ik met klimmen. Eerst over een smalle brug, dan over velden met theeplantages. Hoog gras en bos wisselen elkaar af. Ineens stuit ik op een hutje met een paar stoeltjes. Ik heb wel een koud drankje verdiend, vind ik.
Na de korte pauze wordt trekking naar Ella’s Rock een stuk zwaarder. Het pad slingert door het bos over wortels en grote keien. Vriendlief spoort me aan. “Nog maar 260 meter!” Hij verzwijgt voor het gemak maar even dat ik óók 60 hoogtemeters moet overbruggen. Een flatgebouw van maar liefst twintig etages, zonder lift of fijne regelmatige trappen.
Hijgend en puffend beland ik op de top. Ella’s Rock, wat ben je mooi! Ik kijk uit over het dorp Ella, de theeplantages Ella’s Kloof en Little Adam’s Peak. Juist, mijn trekking van de vorige dag.
Relaxen in Ella’s Rose Garden in Ella
Na gedane arbeid is het goed rusten. Het fijne terras van Rose Garden staat vol met planten en ontelbare cactussen. Met een mangolassi in mijn hand wacht ik op de ondergaande zon. Tevergeefs, het begint te regenen en te onweren.
En dan het is het tijd om dag te zeggen. Ik neem de trein naar Bandarawella voor meer trekkings in de Hill Country van Sri Lanka.
Buiten de gebaande paden: een tweedaagse trekking bij Bogoda
Wanneer je na lang ploeteren boven op een berg staat en een fenomenaal uitzicht met tientallen anderen moet delen, dan voelt dat minder goed dan wanneer je in je eentje een berg bedwongen hebt. Wil je daarom de gebaande paden verlaten? Lees snel verder, want ik maakte meer trekkings in de Hill Country in het zuiden van Sri Lanka!
Ineens zie ik een klein klooster in de rijstvelden liggen. Ik ben er. Een vriendelijk monnik begroet me, en later pluk ik bloemen uit de kloostertuin. Nadat ik de bloemen in de tempel heb geplaatst, is het tijd voor meditatie.
Ik wandel door een dal bij Bogoda, weg van de toeristen in Ella en zelfs bijna weg van de bewoonde wereld. Ik zie rijstvelden en theeplantages. De bomen dragen grapefruits, broodkruimels en allerhande bessen. En na de meditatie val ik in slaap in het kleine klooster.
Meer trekkings in Ella en de Hill Country
Ella is mooi, maar op sommige heuvels kan het best een beetje druk zijn. Gelukkig zijn er ook alternatieve trekkings in de Hill Country
- Wandelen in de omgeving van Haputale en Liptons Seat
- De trekking van Nuwara Eliya naar World’s End
- De beklimming van Adam’s Peak vanuit Dalhousie
- Een bezoek aan de Bambarakanda waterval bij Haputale
- Sri Lanka trekkings club organiseert gave wandelingen in de buurt van Ohiya
Overnachten rondom Ella
In Ella sliep ik in Mc Queen, een kleine homestay met slechts twee kamers. De homestay ligt aan een rustige weg aan de rand van het dorp. Hoogtepunt van de homestay is de lieve eigenares die niet alleen lekkere ontbijtjes te voorschijn tovert, maar ook ’s avonds heerlijke rijst en curries maakt voor de gasten.
In Bandarawella sliep ik in Deen’s homestay. Bandarawella ligt precies tussen Ella en Haputale. Deen kan je helpen met leuke tuktuksafari’s en off the beaten path trekkingen. Zijn vrouw geeft kookcursussen.
World End Lodge is een hele andere accommodatie. Hier verbleef ik een nachtje om even te ontspannen na een week vol intensieve trekkings. (Deze accommodatie ligt overigens niet bij World’s End, maar een stukje buiten Haputale!) De World’s End Lodge met zijn koloniale uitstraling lijkt nog het meest op een oud Hill Station. De lodge is heel betaalbaar, en het zwembad met zijn uitzicht over de bergen is een extra bonus.
