De Malerweg is een schilderachtige wandeling van acht etappen en 116 kilometer. Malerweg etappe 1 begint in Pirna-Liebethal in de Saksisch Zwitserland. Deze etappe van de Malerweg voert door mooie bossen, langs kabbelende beekjes, via velden met zonnebloemen en langs wilde rotsen. Het zal je niks verbazen dat deze landschappen een bron voor inspiratie voor vele kunstenaars is!
Malerweg etappe 1 in cijfers
- 11,5 km lang
- 110 m omhoog
- 141 m omlaag
- Tip overnachten bij het beginpunt: Hortensiensuite is een stijlvol appartement met toegang tot een sauna – lekker na een lange dag wandelen
- Tip overnachten bij het eindpunt: Manufaktur Boutique Hotel is een uniek hotel met uitzicht op de Elbe
Ik loop de Malerweg vanuit Bad Schandau waar ik slaap in dit eenvoudige appartement op loopafstand van het treinstation en de belangrijke bushaltes.
Tip: Meer lezen over de geschiedenis van de Malerweg en mijn planning van dag tot dag? Kijk dan naar deze blog over de Malerweg wandelen in de herfst.
Hoogtepunten Malerweg etappe 1
- De oude molens in het Liebethal
- Richard Wagner monument
- Uttewalder Grund
- Felstor Uttewalder Grund (Uttewald rotspoort)
Malerweg vanuit Bad Schandau (met het OV)
Het is vroeg in de ochtend wanneer de wekker gaat. De zon is nog niet op. Toch word ik voor de wekker wakker – noem het een gezonde spanning. Ik ga de Malerweg wandelen vanuit Bad Schandau. Om kwart voor 7 zit ik in de trein naar Pirna. De trein rijdt langs de Elbe, ik kan de Bastei al zien liggen.
In Pirna moet ik een tijdje wachten op bus G/L naar Pirna-Liebetal, het startpunt van de Malerweg etappe 1.
Ik stap uit bij bushalte Liebethaler Grund, mijn oog gelijk op het eerste bordje “Malerweg”. Een goed begin! Uit voorzorg heb ik óók het GPX-bestand van de Malerweg etappe 1 op mijn telefoon gezet én de offline kaart van GoogleMaps van de regio én maps.me. Better safe than sorry.
Bezienswaardigheden Malerweg etappe 1
Liebethaler Grund: molens en watervallen
Het eerste deel van de Malerweg volgt de heldere Wesenitz rivier. Langs verschillende kleine watervallen loop ik naar de Daube Mühle. In het Liebethal liggen diverse oude molens. Een aantal is nog in goede staat. Van een historisch elektriciteitshuisje staan alleen de muren nog overeind. In de ruïne staan een paar oude machines.
Even verderop staat het Richard Wagner Monument. Dit monument is door Richard Gur gebouwd in 1933, de componist heeft het monument een aantal keer bezocht. Wagner schreef zijn beroemde Lohengrin bij de Lochmühle, een stukje verderop.
Ik loop verder stroomopwaarts en ik geniet van de schoonheid van de Daubemühle. Goudgele bladeren vormen een fraai contrast met de groene rotsen vol varens en mossen. Ik snap waarom dit een inspirerende omgeving is voor componisten, muzikanten en schilders.
Zonnebloemen in de herfst
De Malerweg in de herfst is een feestje! Er zijn nog maar een paar groene bomen, om me heen maakt de natuur zich klaar voor de winter. Ik zie bladeren in vele kleuren geel, welke van goudgeel en okergeel overgaan naar bronskleur.
Net na het gehucht in Lohmen loop ik ineens tussen de velden met zonnebloemen. Mijn hart maakt een sprongetje: bij zonnebloemen denk ik aan zomer, terwijl de kalender me vertelt dat het eind oktober is.
Tussen de gele zonnebloemen krioelt het van de kleine paarse bloempjes, de verbena. De complementaire kleuren schitteren in de zon.
Lohmener Klamm
Dan ga ik het bos in. Ook hier is de herfst ingezet. Er lopen hier verschillende bewegwijzerde wandelroutes, maar er zijn bijna geen mensen. Fijn!
Ineens wijst het bordje Malerweg naar beneden, de afgrond in. Is daar een pad? Wanneer ik goed kijk zie ik tussen de herfstbladeren iets wat een trap van boomwortels en keien zou kunnen zijn. Maar het kunnen net zo goed willekeurige boomwortels en takken kunnen zijn. Hoe dan ook, ik loop naar beneden.
Dit stuk van de wandeling in Duitsland valt me zwaar. Door een oogafwijking kan ik geen diepte zien en mijn lichaamshouding is anders dan de gemiddelde mens. (Al kan ik dat aardig compenseren – denk ik.) Ik heb soms moeite met mijn balans. Hierdoor sta ik met 2-0 achter. Met knikkende knietjes ga ik naar beneden. Als dit het is voor de komende dagen?
Ik mis een afslag en moet een stukje terug. Door het dichte bladerdek heb ik mis ik het pad dat uitkomt bij het bruggetje over de rivier de Wesenitz.
De Malerweg in de herfst is leuk, maar er zijn zeker ook nadelen!
Door de velden
Na een korte pauze loop ik verder. Ik zie een dame met wandelstokken. Die heb ik ook bij me! Ik haal ze van mijn tas en er gaat een wereld voor me open. Dit had ik eerder moeten doen. Ik hoef minder naar de grond te kijken om mijn evenwicht te houden en ik vind een fijne cadans. Mijn tempo gaat omhoog en het kost minder energie. Fijn!
Er volgt een plat stuk door de velden met de toppen van de karstrotsen in de verte.
Stempels langs de Malerweg etappe 1
Je kunt een stempelkaart kopen en op diverse controleposten een stempel (laten) zetten. In Lohmen vind ik de eerste stempel. Waarschijnlijk heb ik al een aantal stempels gemist. Zo’n stempelkaart is niets voor mij, ik hoef geen oorkonde voor mijn prestaties.
Uttewalder Grund
Ik laat de bewoonde wereld weer achter me. Terwijl de weg omlaag slingert, groeien de rotsformaties om heen. De Uttewalder Grund is een van de hoogtepunten van Malerweg etappe 1. Het bosrijke landschap kenmerkt zich door wilde rotsen in een idyllisch groen met geel landschap. Hoe verder ik loop, hoe mooie het landschap wordt. En hoe drukker het wordt.
Het is een zonnige zondagmiddag, het lijkt alsof iedereen uit de omgeving gaat wandelen in het bos en dan lunchen bij berghut Waldidylle. Met een beetje geduld lukt het om Felstor Uttewalder Grund zonder mensen op de foto te zetten.
Het eind van de Malerweg etappe 1 is in zicht. Ik heb besloten om er een deel van de tweede etappe aan vast te plakken: ik wil overnachten in een fijn hotel bij de Bastei. Wanneer ik wegwijsbordje “Bastei” zie staan, twijfel ik even. Wil ik naar Stad Wehlen of ga ik meteen naar de Bastei? Ik besluit de originele wandelroute te nemen.
Stad Wehlen
Terwijl ik afdaal naar Stad Wehlen komt een karavaan van mensen me tegemoet. De spannende bospaden hebben plaatsgemaakt voor een weg met fietsen en een enkele auto. Het is gedaan met de rust.
Aangekomen in Stadt Wehlen beklim ik Burgruine Wehlen. De restanten van de burcht horen tot de oudste van de regio, de burcht is rond de 12e eeuw gebouwd. Sinds 1547 wordt het kasteel niet meer gebruikt en sindsdien raakt het meer en meer vervallen. Op dit moment staan delen van de burcht in de steigers.
Aan de pittoreske markt van Wehlen ligt restaurant Welyn, een prima plekje voor lunch met uitzicht over de Elbepromenade. Dat is het, de Malerweg etappe 1 zit erop!
Tip: Hier lees je meer over de hoogtepunten van Saksisch Zwitserland (Sächsische Schweiz).
Praktische informatie bij Malerweg Etappe 1
- Je kunt hier de GPS-gegevens van de Malerweg etappe 1 vinden
- Er zijn diverse restaurants bij het eindpunt van de wandeling (er zit niks bij de start)
- Onderweg kun je lunchen bij Waldidylle
- Neem tijdens een lange wandeling altijd voldoende eten en drinken mee
- Bij de Radfahrerkirche in Stadt Wehlen is een watertappunt
- Bus G/L rijdt vanuit Pirna naar het beginpunt van de eerste etappe van de Malerweg
- Als je in Stadt Wehlen het pondje neemt, kun je daar de trein naar Bad Schandau (of terug naar Pirna) nemen
- Ik reis met de trein van Utrecht naar Bad Schandau waar ik overnacht in een fijn appartement op loopafstand van het treinstation
- Boek je treinticket naar Bad Schandau eenvoudig via NS-internationaal
