De Heuvelrughike is een meerdaagse wandeling over de Heuvelrug in Noord-Holland en de Utrechtse Heuvelrug. De wandeling start aan de oevers van van het Gooimeer in Huizen en eindigt aan de voet van de Grebbeberg bij Rhenen. De Heuvelrughike heeft een lengte van ruim 92 kilometer. Heuvelrughike etappe 3 voert in 18 kilometer van Soesterberg naar Doorn.
Tip: bestel hier de handige wandelgids voor de Heuvelrughike.
Heuvelrughike etappe 3: In de voetsporen van de Fransen
De Heuvelrughike is mijn eerste meerdaagse wandeling in Nederland. Op een zonnige lentedag loop ik de derde etappe van Soesterberg via de Piramide van Austerlitz naar de Kaapse Bossen in Doorn. Tijdens de eerste etappe en tweede etappe van de Heuvelrughike heb ik veel geheime plekken in Nederland mogen ontdekken, ik ben benieuwd of dat nu weer zo is. De wandeling over de Heuvelrug is namelijk zo ontworpen dat je door gebieden zonder bebouwing loopt over onverharde wegen. Dat is bijzonder, zo aan de rand van de randstad.
De Heuvelrughike is niet gemarkeerd. In de wandelgids van de Heuvelrughike staat de route beschreven én er zijn handige QR-codes naar de GPX-track van de route. Persoonlijk zou ik paaltjes fijner vinden, omdat ik nu (te) veel met mijn telefoon in mijn hand loop.
Tip: In deze blog lees je een compleet overzicht van alle etappes van de meerdaagse Heuvelrughike (met leuke tips om te lunchen en te overnachten!)
Het groene Soesterberg
Heuvelrughike etappe 3 start bij Hotel Kontakt der Kontinenten in Soesterberg. Ik heb niet in het hotel overnacht, maar thuis.
Het eerste deel van de wandeling in Utrecht is niet heel spannend. Midden over de Utrechtste Heuvelrug lopen de A28 en de A12 en er is maar een beperkt aantal plekken waar je de snelweg over kunt steken. Dat betekent dat ik noodgedwongen door een aantal woonwijken van Soesterberg slinger voor ik de fietsbrug over de A28 bereik. Het valt me op hoe groen dit deel van Soesterberg is. In plaats van huizen met keurig aangelegde parken lijken de huizen hier in de bossen van de Utrechtse Heuvelrug te zijn gebouwd.
Door de bossen in Soesterberg Utrecht
Zodra ik de snelweg overgestoken ben gaat een nieuwe wereld voor me open. Het geluid van zoevende auto’s maakt al snel plaats voor vogels, het is heerlijk wandelen in het bos.
Ten zuiden van Soesterberg liggen bossen met bijzondere namen als de Krakeling en de Kozakkenput. De Kozakkenput is een gevarieerd bos met oude lanen afgewisseld met heideveldjes en een diepe putten. Hier wonen de ransuil en levendbarende hagedis – die ik helaas beide niet gezien heb.
Vanaf 1797 heeft de Fransman Jean Maurice d’Amblé geprobeerd de onvruchtbare heide in Utrecht om te zetten tot landbouwgrond. Op de ontgonnen plek heeft hij zijn woning gebouwd, die “De Wallenberg” heette. Van de woning is niets meer te zien. Een grasveld en een informatiebord herinneren aan dit stukje geschiedenis van de Utrechtse Heuvelrug.
Niet ver van de Wallenberg ligt een aantal historische grafheuvels.
Wandelen bij de piramide van Austerlitz
Ik wandel verder door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug. Ineens ben ik op bekend terrein, ik nader de piramide van Austerlitz. (Ik maak hier bijna wekelijks een ommetje na het werk.)
De piramide van Austerlitz is 36 meter hoog. De piramide werd in 1804 gebouwd door Franse soldaten. Oorspronkelijk stond er boven op de piramide een obelisk van hout, maar deze heeft niet lang mogen staan. Tegenwoordig staat er op de piramide een obelisk van steen. Voor drie euro kun je op de Piramide van Austerlitz klimmen om van het uitzicht te genieten.
Ik laat de piramide van Austerlitz (letterlijk) links liggen en ik koers direct naar restaurant Pyramide van Austerlitz. Hier heb ik met mijn man en dochter afgesproken voor een lunch. Naast het restaurant is een grote speeltuin (gratis) en een mini-attractiepark (met muntjes voor EUR 1,50). Dit is een leuke plek om te wandelen met kinderen!
Restaurant de Pyramide van Austerlitz is niet mijn favoriete plek voor een lunch op de Utrechtse Heuvelrug. Het aantal vegetarische opties op de kaart is zeer beperkt. Aan de andere kant: ik heb geen zin om voor een paar dagen aan proviand mee te nemen tijdens een meerdaagse wandeling in Nederland.
De Treek-Henschoten
Met een volle maag (en veel grote knuffels) vervolg ik de Heuvelrughike. Ik passeer verschillende bouwsels die deel uit maken van landgoed den Treek-Henschoten. Dit eeuwenoude familielandgoed vormt een bijzondere stuk natuur in het hart van Nederland.
Op het landgoed zijn gemengde bossen te vinden, heide met schapen en verschillende (zwem)meren van de Utrechtse Heuvelrug. Niet ver van de Piramide van Austerlitz ligt de Koepel van Stoop, een bouwsel uit 1840 zonder duidelijke functie.
Vanuit de koepel loop ik de heuvel af richting Maarn. Onderweg passeer ik een kabouterfamilie en nog een aantal bouwwerken die tot het landgoed horen.
Tip: Heb je genoeg gewandeld op Utrechtse Heuvelrug? Je kunt in Maarn de trein naar huis nemen (je hebt dan ongeveer 14 km gelopen).
Zanderij Maarn
Ik heb even een dipje. De A12 doorkruist Midden-Nederland en om aan de andere kant te komen moet ik de Doornse weg volgen, een druk en saai stuk met belachelijk veel verkeer. Zal ik gewoon de kortste route naar mijn leuke houten huisje in Doorn nemen? Een snelle blik op Google Maps leert dat de snelste route langs de drukke weg blijft gaan, dus ik besluit gewoon de originele route van de Heuvelrughike te volgen.
Ten zuiden van de A12 ligt Zanderij Maarn, ook wel bekend als het Zandgat van Maarn. De NS heeft hier tot 2001 zand afgegraven, daarna is de zandafgraving teruggeven aan de natuur. Ik hoop op een mooie wandeling langs het water, maar dat valt tegen. Hoge oeverbegroeiing en een moeraszone scheiden het water van de wandelroute.
Via een lange steile trap loop ik omhoog naar het bos van Stameren, een van de hoogste toppen van de Utrechtse Heuvel. Stameren kent een rijke flora en fauna. Het bos grenst aan het Hoog Moersbergen, een jong natuurlijk bos met berken en eiken. Mocht ik ook geld te veel hebben, dan wil ik hier een huisje. Wat een fantastisch vakantiepark ligt er hier op de Utrechtse Heuvelrug!
Slapen in de Kaapse bossen in Doorn
De derde etappe van de Heuvelrughike eindigt bij Landgoed Zonneheuvel in Doorn. Ik besluit niet in dit hotel te overnachten, maar een stukje verderop op een bijzondere plek op de Utrechtse Heuvelrug. Mijn oog valt op de Berghut, een houten cabin aan de rand van het bos.
De woning heeft een pantry met een keukenblok, een bank en een eettafel en een slaapkamer met een fijne boxspring. Het allerleukste aan de woning is echter de tuin met een grote BBQ, een vuurkolf en een houtkachel. Er is voldoende hout aanwezig om een lekker vuurtje te stoken – dit zit bij de prijs in.
De volgende ochtend ga ik fris en fruitig verder met de wandelroute. Hier lees je meer over de Heuvelrughike etappe 4 (van Doorn naar Amerongen) en Heuvelrughike etappe 5 (van Amerongen naar Rhenen).
Lunchen op de heuvelrug
Er is niet veel horeca tussen Soesterberg en Doorn. Je kun het beste zelf iets meenemen om te eten tijdens de wandeling.
- Het restaurant van hotel Kontantakt der Kontinenten in Soesterberg
- Restaurant Pyramide van Austerlitz
- Eetcafé Onder de Pannen bij het Maarnse Zandgat
- Chalet St. Helenaheuvel bij de Kaapse Bossen
Overnachten tijdens de Heuvelrughike
Bij de start in Soesterberg
- Hotel Kontakt der Kontinenten – Hotel (met restaurant) in een voormalig missiehuis
Tip: Kontakt Der Kontinenten grenst aan de Thermen van Soest.
Relaxen in de Berghut – een fijn plekje om te overnachten in Doorn
Overnachten in de Kaapse Bossen
- Hotel Landgoed Zonneheuvel – Slapen in een kasteel aan het eind van de wandeling
- Berghut in Doorn – lieve blokhut (met houtkachel en BBQ) aan de rand van het bos
